Vanuit ons hotel is het een korte rit naar de stad. We zijn vroeg vertrokken om zo nog de drukte voor te zijn. Aangekomen bij Cochem is dat een goede keuze geweest, er is weinig verkeer op de weg. We rijden naar de kleine parkeerplaats ‘Parkplatz an der Kreisverwaltung’, midden in het centrum. Waar we gisteren moesten wachten op een parkeerplek, hebben we nu keuze uit meerdere. We gaan nog even naar de bank tegenover de parkeerplaatsen om te pinnen en lopen naar het centrum toe.

Voordat we aan de klim naar de burcht beginnen, lopen we eerst door de nog rustige straten van de stad. Hier en daar lopen er al wat toeristen die ook in de vroege morgen op pad zijn gegaan. Ook in dit centrum is de historie nog goed te zien. We lopen door een oude poort het centrum in.

We zien een bord wat aangeeft dat er een klooster in de buurt is. Geïnteresseerd lopen we in de richting die het bord aangeeft. We komen er al snel achter dat dit klooster ook op een hoger gelegen deel in de stad ligt. We moeten weer vrij veel trappen lopen voordat we er zijn. Boven aangekomen zien we gelijk een begraafplaats. Het klooster ligt hier dicht bij in de buurt. We lopen er heen en het lijkt een doodlopend pad. Google maps zegt gelukkig wat anders, door een poort in het gebouw kan je bij de Klostertreppe komen. Deze trappen geven je een heel mooi beeld over de stad. Zeker de moeite waard om hier overheen te lopen.

Weer beneden aangekomen lopen we richting de Marktplatz. Een heel mooi plein met verschillende winkels en horecagelegenheden. Vanuit het plein zijn er meerdere wegen naar de burcht toe, onze volgende bestemming. We besluiten om eerst via de Oberbachstraße naar de burcht te lopen. Al snel zien we een bordje dat de burcht aanduid en volgen deze. Het is een hele flinke klim naar boven en gezien de beweging die we al gehad hebben, gaat het niet heel soepel.

Bij de voet van de burcht aangekomen is het nog steeds een hele klim naar boven. Omdat het einde in zicht is, gaat dit met iets meer motivatie. Er zijn al redelijk wat mensen aanwezig bij de burcht, deze zijn nu nog makkelijk te ontwijken. Eindelijk boven aangekomen besluiten we om gelijk even een drankje te gaan doen op het terras. Het is ook mogelijk om de burcht te bezoeken, alleen slaan wij deze keer over.

Via de souvenirwinkel kan je het terras opkomen. Aangezien we weer naar binnen gaan betekend dit; mondkapje op. Het terras geeft je een goed uitzicht over de stad, alleen vanwege Corona kunnen we niet van onze zit plek af. We zijn helaas niet bij de rand neergezet en besluiten om van een afstandje te genieten. Dit drankje voelt wederom weer als een beloning na een flinke klim naar boven.

Na het drankje maken we nog even kort foto’s boven aan de burcht. Er komen steeds meer mensen dus we besluiten om weer terug naar beneden te lopen. Aan de voet van de burcht kiezen we nu voor de tweede straat naar beneden; Schlossstraße.

Het begint al drukker te worden in de stad. We besluiten om eerst hier even te lunchen en om daarna Cochem te verlaten. Voor de lunch gaan we weer naar de Marktplatz. Hier vind je Cafe Rathaus, die een zeer uitgebreid lunchmenu hebben. Buiten hebben ze een klein terras zodat je kan genieten van alles wat er op deze marktplaats gebeurd. De tafeltjes staan ver uit elkaar, maar toch moet je even in het terrasgebied je mondkapje op. Ook hier loopt het personeel weer met een mondkapje. Na onze lunch gegeten te hebben gaan we weer terug naar de auto.

In de middag komen we even tot rust in onze hotelkamer. Heerlijk genieten op het balkon met uitzicht over de moezel, ik zou hier zeker wel aan kunnen wennen. We besluiten om in het dorp te blijven zodat we beide een drankje kunnen doen bij het avondeten. Snel vinden we een hotel dat ook diner aanbiedt voor mensen die niet bij hun verblijven. Alte Winzerschenke is nog geen vijf minuten van ons hotel af en we lopen er snel heen.

We zijn precies op tijd, de eigenaresse had nog één tafeltje over. Nadat we ons biertje hebben gekregen komt er al weer een nieuw stel binnen die graag een hapje wilt eten. Helaas, ze zitten vol. Het zijn hele gezellige mensen en er hangt een echte huiskamersfeer. Helaas zijn niet alle gerechten meer beschikbaar, dus we besluiten om weer voor een schnitzel te gaan. Dit keer met zigeunersaus. De schnitzel van gisteren vond ik al erg groot, maar deze werd toch echt overtroffen. Een gigantisch bord met een gigantische schnitzel. En hij was heerlijk!

Helemaal vol van het eten lopen we weer naar ons hotel. We horen al gezelligheid van achter het hotel vandaan komen en besluiten nog een wijntje te doen. Er zitten meerdere mensen en ze zijn allemaal in gesprek met elkaar. Wij luisteren even mee en worden dan gevraagd waar we vandaan komen. Uiteraard antwoorden wij dat we uit Nederland komen. Spontaan gaan ze over in het Nederlands! De eigenaar van het hotel snapt er niets van, want het zijn toch echt Duitse gasten. Toch blijken ze een woordje Nederlands te kunnen, maar al snel gaan we toch weer over op het Duits. Het is een hele gezellige avond en ik vind het jammer dat we morgen al weer naar onze nieuwe bestemming gaan; Frankrijk.